Zo verwijs je medewerkers met mentale problemen correct door

Mentale problemen komen in elke organisatie voor: van stress over conflicten tot verslaving. De mentale gezondheid van je medewerkers is dus ook jouw zaak. Met een doordachte preventieve aanpak of alerte reactie op de eerste symptomen kan je veel onheil vermijden.

Als leidinggevende ben je mogelijk een aanspreekpunt voor medewerkers met mentale problemen. Dat betekent niet dat je die moeilijkheden persoonlijk moet oplossen. Luisteren en correct doorverwijzen indien nodig zijn de belangrijkste vuistregel. Bij dat laatste bieden uitgeschreven procedures en een sociale kaart houvast. 

Psychosociale risico’s structureel aanpakken is niet alleen wettelijk verplicht, het is ook voor elke organisatie een voortdurende uitdaging. Toch nemen ondernemingen vaak een afwachtende houding aan en schuiven ze maatregelen voor zich uit. Riskant, want wie niet preventief optreedt, riskeert langdurige uitval van werknemers.

Hoever je gaat in het mentaal zorgen voor medewerkers, bepaal je zelf. Belangrijk is alvast dat iedereen binnen de organisatie op één lijn zit, en weet wie wat in welke situatie onderneemt. Uitgeschreven procedures bieden daarbij houvast: wie bel je op, wanneer mag een medewerker naar huis, hoe volg je situaties op … Zo weet iedereen hoe ze het best reageren en wie de aangewezen persoon is om de situatie aan te pakken.

Bij doorverwijzing naar professionele hulp is een sociale kaart een handig hulpmiddel. Daarop staan de contactgegevens van verschillende professionals in de regio. Zij kunnen de medewerker de nodige ondersteuning bieden. Op een sociale kaart voor werknemers staan minimaal de contactgegevens van: 

• een huisarts;
• een psycholoog;
• een psychiater;
• een gedragstherapeut;
• het mobiele crisisteam in de regio.

Vlaanderen telt verschillende mobiele crisisteams (MCT). Bij psychiatrische crisissen, zoals suïcidedreiging en psychische verwardheid, kan je een beroep op hen doen.

Daarnaast zijn er talloze algemene hulplijnen waar je medewerker gratis en anoniem terechtkan. Voeg ook deze diensten toe aan de sociale kaart.

• Tele-Onthaal: een hulpdienst voor wie het moeilijk heeft. Deskundige vrijwilligers helpen bellers met de meest uiteenlopende onderwerpen: van verslavingen tot zelfdoding.
• De Zelfmoordlijn: een nooddienst voor iedereen die aan zelfdoding denkt, er in zijn of haar omgeving mee geconfronteerd wordt, of zelf nabestaande is.
• De Druglijn: voor wie vragen of problemen heeft rond alcohol, medicatie of drugs. Ook onderwerpen als gokken, roken of andere verslavingen kunnen aan bod komen.
• De Kankerlijn: de telefonische hulplijn van de Belgische Federatie tegen Kanker is er voor iedereen die zich van ver of nabij bij kanker betrokken voelt.
• Lumi (De Holebifoon): een onthaal- en infolijn voor wie met vragen zit over zijn seksuele geaardheid. Je kan er informatie vragen of je verhaal doen.
• Het Transgender Infopunt: het Vlaamse onthaal-, informatie- en kenniscentrum voor wie vragen heeft over het transgenderthema.
• Het centrum voor algemeen welzijnswerk (CAW): biedt deskundige hulpverlening aan mensen met problemen. De hulp- en dienstverlening in deze centra gaat van informatie en advies over opvang tot praktische hulp, crisishulp en begeleiding.
• Rondpunt: richt zich tot alle direct en indirect betrokkenen bij verkeersongevallen: slachtoffers, veroorzakers, naasten, nabestaanden, hulpverleners, werkgevers …

Lees alle blogposts over ‘mentaal fit’.